από τον Θανάση Τουλούπα
Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζετε και σκέφτεστε το διαζύγιο μπορεί να σας κρατήσει κολλημένο στην θλίψη του διαζυγίου.
Σκεφτείτε αυτό: Καθένας από εμάς διακατέχεται από ένα σύνολο αρχών και πεποιθήσεων. Οι βασικές μας αρχές επαναλαμβάνουν πρότυπα σκέψης και συμπεριφοράς που καθορίζονται από τις διάφορες συνθήκες, γεγονότα και προσδοκίες, καθώς και τις ιδέες μας για τον τρόπο λειτουργίας της κοινωνίας , που κατασταλάζουν με την πάροδο του χρόνου.
Ως παιδί, σας δίδαξαν το πώς λειτουργεί ο κόσμος, πώς πρέπει να συμπεριφέρεστε και τι πρέπει να προσδοκάτε στις διάφορες καταστάσεις. Θα μπορούσαν αυτά τα μαθήματα που πήρατε ως παιδί να σας κρατήσουν κολλημένους σε πεποιθήσεις που επηρεάζουν αρνητικά τη ζωή σας και σας εμποδίζουν να ξεπεράσετε το δράμα του διαζυγίου; Ναι!
Οι βασικές μας πεποιθήσεις διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο πώς αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητά μας. Αυτό είναι υπέροχο εάν αυτές οι βασικές πεποιθήσεις και αλήθειες προωθούν μια υγιή κοσμοθεωρία. Αν όχι, δουλεύουν εναντίον μας.
Παράλογες βασικές πεποιθήσεις που κρατούν τους ανθρώπους κολλημένους στο δράμα του διαζυγίου:
Η αποτυχία είναι απαράδεκτη:
Σας ζητούσαν οι γονείς σας να φέρνετε ΑΡΙΣΤΑ στην βαθμολογία σας από το σχολείο; Συμμετείχατε σε κάποιο άθλημα και νοιώθατε ότι έπρεπε να είστε ο καλύτερος παίκτης της ομάδας για να κερδίσετε την προσοχή των γονέων σας;
Δεν είστε λοιπόν δεκτικοί σε οποιοδήποτε θετικό συμβιβασμό που αφορά επιμέλεια παιδιών, διατροφή κλπ. και δεν δείχνετε καμία διάθεση να αποτύχετε στις προσπάθειές σας. Η αποδοχή ή η αποδοχή σε κάτι λιγότερο από ό, τι πιστεύετε ότι δικαιούστε δεν σας κάνει αποτυχημένο. Το να είναι κάποιος πρόθυμος να συμβιβαστεί είναι κάτι που είναι πολύ πιο ευεργετικό στη διαδικασία διαζυγίου από κάποιον που αγωνίζεται με κάθε κόστος για να αποφύγει την αποτυχία. Κάντε κάποιες υποχωρήσεις και μην επιδεινώνετε το δράμα του διαζυγίου!
Έλεγχος της συμπεριφοράς άλλων ατόμων:
Υπερπροστατευτικές μητέρες θέλουν να ελέγχουν κάθε πτυχή της ζωής των παιδιών τους. Αν αυτό σημαίνει πως θα προσπαθήσετε να θέσετε τους κανόνες του σπιτιού σας και στο σπίτι του πρώην σας, θα υπάρξει πρόβλημα.
Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις συμπεριφορές άλλων ανθρώπων και το να προσπαθήσουμε να το κάνουμε θα μας μετατρέψει σε αιτίες και όχι επιλυτές προβλημάτων.
Αποφυγή:
Πιστεύετε ότι εάν δεν εμπλακείτε σε αντιπαραθέσεις, σταματήσετε ή αγνοήστε τα προβλήματα που προκαλούνται κατά τη διάρκεια του διαζυγίου ότι θα αποφύγετε τα ψυχολογικά τραύματα και την αναστάτωση. Ξανασκεφτείτε το! Γνωρίζω έναν άντρα που υπέβαλε αίτηση διαζυγίου, άφησε τη γυναίκα του και αρνήθηκε πεισματικά να μιλήσει ή να τη δει από εκείνη την ημερομηνία και μετά.
Επιπλέον, αρνήθηκε να συμμετάσχει στις δραστηριότητες των παιδιών του και δεν τα πήρε καν για επίσκεψη στο νέο του σπίτι . Γι ‘αυτόν, η αυτοπροστασία σήμαινε την πλήρη διαγραφή της πρώην συζύγου του από τη ζωή του. Κάτι που είναι αδύνατο να γίνει αν υπάρχουν παιδιά.
Η πεποίθησή του ότι για να προστατευθεί έπρεπε να αποφύγει την πρώην σύζυγο ήταν τόσο έντονη που προκάλεσε πλήρη ρήξη στη σχέση του με τα παιδιά του. Την τελευταία φορά που μίλησα μαζί του ήταν 10 χρόνια από τότε που είχε επαφή με τις κόρες του. Όταν τον ενθάρρυνα να επικοινωνήσει μαζί τους, η απάντησή του ήταν: «Θα προκαλούσε περισσότερο πόνο στη ζωή μου και πρέπει να επικεντρωθώ στην αντιμετώπιση του πόνου με τον οποίο ήδη ζω». Αυτός ο άντρας κατέστρεψε κυριολεχτικά την σχέση του με τα παιδιά του, στο όνομα μιας παράλογης πεποίθησης ότι δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τον πόνο.
Οι κακοί άνθρωποι πρέπει να πληρώσουν:
Είστε πιστή στη δικαιοσύνη και την τιμωρία. Αν σε άφησε για άλλη γυναίκα, θα πρέπει να πληρώσει.
Στο μυαλό σας υπάρχει η πεποίθηση πως τα εγκλήματα πρέπει να τιμωρούνται. Αυτή είναι μια από τις πιο κοινές πεποιθήσεις που μας φέρνουν σε μπελάδες. Όταν κάποιος διαπράττει ένα ηθικό λάθος εναντίον μας, θέλουμε να πάρει την απάντησή του. Όσο λοιπόν ο άλλος θα βιώνει την τιμωρία του, πόσο εύκολο θα είναι για εσάς να ζείτε υπό τη συνεχή ταλαιπωρία που θα προκαλείται από τη συνεχή ηθική οργή σας.
Τιμωρούμε μόνο όταν διατηρούμε την ανάγκη τιμωρίας ενός συζύγου που μας πληγώνει. Όταν προχωρούμε παρακάτω την ζωή μας μήπως πρέπει να το αφήσουμε πίσω; Προχωρήστε και μην δίνετε σε αυτά τα συναισθήματα τη δύναμη να επηρεάσουν τη ζωή σας.
Ένα είναι σίγουρο, επειδή πιστεύετε ότι η στάση σας σε ορισμένες καταστάσεις είναι σωστή, δεν σημαίνει ότι είναι σωστή. Όλοι πρέπει να κάνουμε μία αυτοκριτική και να σκεφτόμαστε δύο φορές για τον ρόλο που διαδραματίζουν οι παράλογες πεποιθήσεις μας στη συνέχιση του «δράματος».
